Vertigo, günlük pratikte hekimlerin çok sık karşılaştığı bir semptomdur. Prevalansı genç erişkinlerde %1.8 ve yaşlı hastalarda %30’dan fazla olarak tahmin edilmektedir. Amerika’daki 65 yaş üstü hasta başvurularının %13-38’i vertigo sebebiyle olduğu bildirilmektedir. Hastalar, kendilerinin sabit durduğunu ve çevrenin döndüğünü veya tam tersine çevrenin sabit olduğunu ve kendilerinin döndüğünü ifade ederler. Vakaların birçoğu iyi huylu olup sıklıkla kendi kendini sınırlar. Vertigo mortalite riskini artırmaz ancak hastaların yaşam kalitesini ileri derecede bozabilir.

Vertigo periferik ve santral nedenlere bağlı olarak görülebilir. Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV), Meniere Hastalığı (MH), vestibüler nörit  en yaygın görülen periferik vertigo sebepleridir. Bunun yanı sıra serebellumu ve beyin sapını etkileyen fokal iskemi, demiyelizan hastalıklar, yer kaplayıcı beyin lezyonları ve doğumsal beyin sapı anomalileri gibi santral patolojiler de vertigo sebebi olabilmektedir.